Τα τελευταία δυο χρόνια, με παρότρυνση του άντρα μου, έχουμε ξεκινήσει τις πεζοπορίες. Η αρχή έγινε με την απαιτητική διαδρομή στο μονοπάτι του Μαινάλου Τμήμα 1: Στεμνίτσα → Δημητσάνα, όπου ανακάλυψα πόσο πολύ μου αρέσει η φύση και το περπάτημα στο βουνό. Από τότε, σε κάθε ταξίδι μας στην Ελλάδα ψάχνουμε για τις διαθέσιμες διαδρομές και προσπαθούμε να συνδυάζουμε μια πεζοπορία με το υπόλοιπο ταξίδι μας. Άλλωστε, πιστεύω ακράδαντα ότι ο καλύτερος τρόπος να γνωρίσεις έναν τόπο είναι να τον περπατήσεις.
Η τελευταία πεζοπορία που κάναμε, τον περασμένο Απρίλη, ήταν στο φαράγγι του Ανθοχωρίου. Το Ανθοχώρι είναι ένα μικρό χωριό στο νομό Καρδίτσας, κοντά στη λίμνη Πλαστήρα που δεν είναι πολύ γνωστό στο ευρύ κοινό. Τόσα χρόνια που επισκέπτoμαι τη λίμνη Πλαστήρα, δεν είχε τύχει να ακούσω ούτε για το χωριό του Ανθοχωρίου ούτε για τους περίφημους καταρράκτες του. Εντελώς τυχαία πέρυσι είδα κάποιες φωτογραφίες από τη διαδρομή, έκανα μια μικρή έρευνα και αποφάσισα με τη πρώτη ευκαιρία να το διασχίσουμε οικογενειακώς με τα δυο παιδιά μας (5 και 8 χρονών). Άλλωστε, με τα παιδιά είχαμε κάνει ήδη μια διαδρομή μεγαλύτερης δυσκολίας κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας στο Καρπενήσι, τη διαδρομή στη Μαύρη Σπηλιά, οπότε ξέραμε ότι θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν και το πιο σημαντικό γνώριζαν ήδη τους βασικούς κανόνες για μια ασφαλή πεζοπορία. Σύμμαχοι στο εγχείρημά μας ήταν οι γονείς μου που μας ακολούθησαν και βοήθησαν με την επίβλεψη των παιδιών. Διότι, όπως και να έχει, τα παιδιά είναι εκ φύσεως παρορμητικά και έχουν άγνοια κινδύνου.
Λίγα λόγια για τη διαδρομή
Η διαδρομή ξεκινάει λίγο έξω απο το χωριό του Ανθοχωρίου, στο σημείο που θα δείτε τον νερόμυλο (ένα πέτρινο σπιτάκι). Εκεί παρκάρεις το αμάξι και ξεκινάς να ανηφορίζεις προς τα πάνω.
Ήδη από την αφετηρία παίρνεις μια ιδέα από την ομορφιά του τοπίου που θα συναντήσεις σε όλη τη διαδρομή όπως θα ακολουθείς το ποτάμι. Συνεχίζεις, λοιπόν, πλάι στο ποτάμι μέχρι να φτάσεις σε ένα χωματόδρομο όπου εκεί στρίβεις δεξιά ακολουθώντας τη σήμανση προς τους καταρράκτες. Γενικά, η σήμανση είναι πολύ καλή και δε θα έχεις πρόβλημα να βρεις το σωστό μονοπάτι (το επίσημο όνομα του μονοπατιού είναι Β20). Αριστερά, ο δρόμος σε πηγαίνει στη γραφική εκκλησία Γεννήσεως της Θεοτόκου και σε ένα γεφυράκι.
Για λίγα μέτρα κινείσαι σε φαρδύ χωμάτινο δρόμο μέχρι να μπεις πάλι στο στενό μονοπάτι που θα σε οδηγήσει στους καταρράκτες.
Η διαδρομή είναι αρκετά βατή και χωρίς απαιτήσεις σε καλή φυσική κατάσταση και προηγούμενη εμπειρία σε πεζοπορίες. Είναι άλλωστε και πολύ σύντομη, αφού σε μόλις 20′ (30′ αν κάνεις ένα διάλειμμα) φτάνεις στους καταρράκτες. Σε ένα μόνο σημείο υπάρχει προειδοποιητική πινακίδα για κίνδυνο κατωλισθήσεων, οπότε πρέπει να είστε προσεκτικοί και γρήγορα να περάσετε από εκείνο το μέρος.
Αν έχεις δυνάμεις και είσαι χωρίς παιδιά, μπορείς να συνεχίσεις τη πεζοπορία για άλλα 3χλμ (2 ώρες περίπου) μέχρι το γεφύρι Καμάρα. Διαφορετικά, κάθεσαι λίγο να χαζέψεις τη θέα και παίρνεις το δρόμο του γυρισμού, ακολουθώντας ακριβώς την ίδια διαδρομή προς τα πίσω.
Αν βρεθείς, λοιπόν, στη λίμνη Πλαστήρα, σου προτείνω να ξεφύγεις από τα τετριμμένα, και να κάνεις τη πεζοπορία στο φαράγγι του Ανθοχωρίου. Φορέστε αθλητικά παπούτσια, εφοδιαστείτε με νερό και σνακ και είστε έτοιμοι για λίγη περιπέτεια!
Αν θες να διαβάσεις για περισσότερες δραστηριότητες στη λίμνη Πλαστήρα, τότε διάβασε το άρθρο μου “Εκδρομή στη λίμνη Πλαστήρα”.
Καλό σου ταξίδι,
travelfox 🦊